ΘΕΜΑ: Θέση της ΓΣ του ΕΦΔ της ΣKE για το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου του ΥΠΑΙΘ
ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ: Eniaios Foreas [mailto:efd@xxxxxxxxxxxxxxx]
ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ
ΣΧΟΛΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
http://www.soc.uoc.gr/efd
Ρέθυμνο, 1 Μαΐου 2015
Θέση της Γενικής Συνέλευσης του Ενιαίου Φορέα Διδασκόντων της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών για το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου του ΥΠΑΙΘ
Ο Ενιαίος Φορέας Διδασκόντων της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών διατύπωσε εξαρχής και με κατηγορηματικό τρόπο την αντίθεσή του στο συνολικό πνεύμα αλλά και τις επιμέρους διατάξεις του «νόμου Διαμαντοπούλου» και των νομικών ρυθμίσεων που ακολούθησαν προς την ίδια κατεύθυνση. Τα βασικά χαρακτηριστικά εκείνου του νόμου έρχονταν, κατά τη γνώμη μας, σε ευθεία αντίθεση προς τους ακρογωνιαίους λίθους ενός δημόσιου, δημοκρατικού και αυτόνομου πανεπιστημίου, καθώς αφορούσαν τόσο στην προσπάθεια λειτουργίας των πανεπιστημίων αποκλειστικά μΡ «όρους αγοράς» όσο και στην αποδόμηση κορυφαίων συλλογικών διοικητικών και ακαδημαϊκών μονάδων του πανεπιστημίου και την υποκατάστασή τους από μονοπρόσωπα όργανα και εξωπανεπιστημιακούς θεσμούς. Την ίδια στιγμή, οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, αλλά και η πανεπιστημιακή κοινότητα γενικότερα, δεχθήκαμε μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε επικοινωνιακό επίπεδο η οποία, σε συνδυασμό με την δραστική περικοπή των κονδυλίων για την ανώτατη εκπαίδευση, στόχευε στην πλήρη απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο τρέχον Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και ακυρώνουν κεντρικές ρυθμίσεις του «νόμου Διαμαντοπούλου» κρίνονται ως καταρχήν θετικές. Ωστόσο, οφείλουμε να επισημάνουμε δύο πράγματα: Πρώτον, υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης σε αρκετές διατάξεις –βελτιώσεις οι οποίες θα καταστούν εφικτές εάν η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει επαρκή χρόνο για να αναπτύξει ένα ουσιαστικό διάλογο που θα λειτουργήσει ως δεξαμενή ανατροφοδότησης για το Υπουργείο. Δεύτερον, η ακύρωση δϡ σλειτουργικών διατάξεων δεν συνιστά από μόνη της συνθήκη ικανή για την ανάταξη της λειτουργίας των πανεπιστημίων. Αυτή, κατά τη γνώμη μας, επιβάλλει τη διαμόρφωση ενός νέου ριζοσπαστικού νόμου-πλαισίου που θα αποτυπώσει και θα αντιμετωπίσει όλα τα θέματα λειτουργίας και στοχοθεσίας του ελληνικού πανεπιστημίου.
Αποτιμούμε ως ιδιαιτέρως θετικές τις διατάξεις που αφορούν στην κατάργηση των Συμβουλίων Διοίκησης και των διοικητικών αρμοδιοτήτων που είχαν παραχωρηθεί σε μονοπρόσωπα όργανα από τον «νόμο Διαμαντοπούλου» καθώς και την κατάργηση της ηλεκτρονικής ψήφου όπου αυτή προβλεπόταν. Επίσης, θετικές είναι οι διατάξεις που επαναφέρουν διοικητικές και ακαδημαϊκές αρμοδιότητες στη Σύγκλητο και τα Τμήματα. Αποτελεί κοινό τόπο το ότι η, παγκόσμιας πρωτοτυπίας, κατάργηση των Τμημάτων ως βασικών διοικητικών και ακαδημαϊκών δομών των πανεπιστηΡ ίων είχε δημιουργήσει πληθώρα δυσλειτουργιών. Το ίδιο θετικά αποτιμούμε και την αναθεώρηση των διατάξεων που αφορούσαν στην εξέλιξη των μελών ΔΕΠ.
Η πάγια θέση του Φορέα μας είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι του Πανεπιστημίου αλλά και οι φοιτητές θα πρέπει να έχουν λόγο και άποψη για τα θέματα που τους αφορούν. Η συμμετοχή όλων των κατηγοριών των εργαζομένων και των φοιτητών μας στη Σύγκλητο και τις Γενικές Συνελεύσεις Τμημάτων καθώς και η συμμετοχή τους στις διαδικασίες για την εκλογή των πρυτανικών αρχών και των προέδρων των τμημάτων, κ.λπ. είναι απαραίτητο στοιχείο της δημοκρατικής λειτουργίας του Πανεπιστημίου. Ωστόσο, διατηρούμε σημαντικές επιφυλάξεις σε ό,τι αφορά στα υψηλά πο! σοστά συμμετοχής των προπτυχιακών φοιτητών στα όργανα διοίκησης καθώς και περί του δικαιώματος ψήφου τους σε όλα τα θέματα που απασχολούν τα συλλογικά όργανα διοίκησης των πανεπιστημίων, όπως για παράδειγμα τις συνελεύσεις των Τμημάτων. Ποια είναι φερ’ ειπείν η σκοπιμότητα της φοιτητικής ψήφου στη συγκρότηση ενός εκλεκτορικού σώματος;
Ο ΕΦΔΣΚΕ μαχόταν πάντοτε για ένα δωρεάν δημόσιο και αυτόνομο πανεπιστήμιο. Πιστεύουμε ότι αυτό το πανεπιστήμιο έχει ανάγκη από ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο. Θα αναλάβουμε άμεσα πρωτοβουλίες ώστε τα χαρακτηριστικά αυτού του νέου νόμου να συνδιαμορφωθούν μέσα από συγκεκριμένες προτάσεις όλων των μελών μας καθώς και μέσα από τη ζύμωσή τους με τις απόψεις όλων των συνιστωσών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Σε αυτή τη συζήτηση είναι αναγκαίο να «ανοίξουμε» (και θα το κάνουμε) όλα τα θέματα που δεν ακουμπάει ο παρών νόμος, όσο δύσκολα και χρονίζΡ ντα και αν είναι τα προβλήματα στα οποία αφορούν.