|
---------- Προωθημένο
μήνυμα ---------- Ιωάννης Πήτας sent a message using the
contact form at http://diafaneia.ee.auth.gr/contact. Κυρίες/Κύριοι
συνάδελφοι, οι ώρες
παρουσίας/απασχόλησης των μελών ΔΕΠ στο παρελθόν ήταν 20 ανά εβδομάδα (6
διδασκαλία, 14 λοιπές). Σαν αποτέλεσμα, οι ετήσιες ώρες απασχόλησής μας ήταν 760 (π.χ.
όπως τις υπολόγιζε το ΑΠΘ). Οι ώρες αυτές καθορίζουν, εκτός των άλλων, και την
ωριαία αμοιβή μας που ήταν ίση με τις (ετήσιες αμοιβές)/760. Τα μέλη ΔΕΠ
μπορούσαν να δουλέψουν μέχρι το διπλάσιο αυτών των ωρών με μέχρι διπλάσια
συνολική ετήσια αμοιβή. Σημειωτέον
ότι η ωριαία αμοιβή έχει πολύ μεγάλη σημασία και γενικά και ειδικά για την
διεκδίκηση ερευνητικών προγραμμάτων. Μείωσή της μειώνει τους προυπολογισμούς
των νέων έργων και δυσκολεύει την απορρόφηση κονδυλίων των παλιών έργων, π.χ.
γιατί οι ΕΛΚΕ την χρησιμοποιούν για την κάλυψη της ίδιας συμμετοχής σε
ευρωπαικά προγράμματα. Η
μεγαλύτερη μείωσή της ωριαίας αμοιβή μας έγινε λόγω της μείωσης των ετήσιων
αποδοχών μελών ΔΕΠ. Πρόσφατα,
με απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών
(!) για τα έργα ΕΣΠΑ (!), οι ώρες αυξήθηκαν στις 1680(!) ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, για να
πέσουν, μετά από πολλές αντιδράσεις διαφόρων μελών ΔΕΠ, στις 840 (1680/2),
δείχοντας την έκταση της άγνοιας του Υπουργείου. Το θέμα αυτό πολύ λίγοι
συνάδελφοι το έμαθαν και ακόμα λιγότεροι κατανόησαν πλήρως την σημασία του.
Αυτή η αύξηση από 760 σε 840 ώρες μείωσε επίσης την ωριαία αμοιβή μας. Τώρα με
το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας,
οι ώρες πάλι αυξάνονται σε 22 ανά εβδομάδα (8
διδασκαλία, 14 λοιπές), μειώνοντας ξανά την ωριαία αμοιβή. Συνολικά
η μείωση της ωριαίας αμοιβή μας ήταν περίπου 50% μέχρι στιγμής (2009-8/2013)
και έπεται συνέχεια! Επειδή η
αμοιβή αυτή παρασύρει όλες τις αμοιβές προσωπικού προς τα κάτω, θα πρέπει να
περιμένουμε αντίστοιχη μείωση των ερευνητικών εισροών, π.χ., από το ευρωπαικό
HORIZON2020. Αυτές οι
συνεχείς μειώσεις των ωριαίων αποδοχών, πέρα από το ότι υποβιβάζουν το έργο μας
σε σχέση με κάθε Ευρωπαική νόρμα και κάνουν κάποιους από εμας πιό φθηνούς και
από postdoc απασχολούμενους ακόμη και σε Ελληνικά έργα, έχουν ιδιαίτερα
αρνητικές επιπτώσεις και στις συνολικές εισροές ευρωπαικών ερευνητικών
κονδυλίων στην χώρα μας. Οι μειώσεις δεν προέρχονται από καμμιά μνημονιακή
πολιτική, αλλά ίσως από άγνοια της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας
για τις επιπτώσεις αυτές. Όλως
περιέργως όμως, οι μειώσεις αυτές συνάδουν πλήρως με την επιχειρούμενη
εσωτερική υποτίμηση. Μόνον που
η υποτίμηση αυτή δεν οδηγεί σε καμμία αύξηση της ανταγωνιστικότητας μας, απλώς
σε μείωση των εισροών και πτωχοποίηση. Κανένας
Ευρωπαίος δεν ψάχνει για φθηνούς ερευνητικούς εταίρους, ψάχνει για καλούς και
ικανούς εταίρους. Επιλέον,
βλέπουμε στην πράξη ότι νέοι ελπιδοφόροι
ερευνητές δεν
μένουν να δουλέψουν στην Ελλάδα, αλλά πηγαίνουν στο εξωτερικό, όπου οι αμοιβές
είναι πολλαπλάσιες, λόγω της μεγάλης ωριαίας αμοιβής. Οι
συνδικαλιστικές μας ενώσεις μπορούν να επισημάνουν το πρόβλημα στο Υπουργείο
Παιδείας, έτσι ώστε π.χ. άμεσα να μην αυξηθούν συνολικές ώρες από 20 σε 22
(μένοντας στο παλιό 6 ώρες διδασκαλία, 14 λοιπές ή έστω 8 ώρες
διδασκαλία, 12 λοιπές) και να ζητήσουν
στο μέλλον να αντιμετωπίζονται τέτοια θέματα από το Υπουργείο με πλήρη γνώση
όλων των δεδομένων. Είναι
γνωστό ότι τέτοια αιτήματα μπορούν εύκολα να παραποιηθούν από καλοθελητές,
π.χ., ότι τα μελη ΔΕΠ είναι τεμπέληδες, αρνούνται να δουλέψουν 2 επιπλέον ώρες
την εβδομάδα (που είναι ήδη 30% αυξηση του διδακτικού φόρτου), όμως
τέτοιες κατηγορίες μπορούν εύκολα να αντικρουσθούν με τα σωστά επιχειρήματα.
Π.χ., πολλά μέλη ΔΕΠ δουλεύουν χωρίς επιλέον αμοιβή για πολύ περισσότερες ώρες από
20 την εβδομάδα, χωρίς κανείς να τους πει μπράβο, αντίθετα μάλιστα. Πολλά
τμήματα απορρόφησαν την μείωση των μελών ΔΕΠ, π.χ. λόγω συνταξιοδότησης εκ των
ενόντων, χωρίς επιπλέον προσωπικό και νομοθετικές παρεμβάσεις. Επίσης το
αναμενόμενο κέρδος εξοικονόμησης
στο Υπουργείο Παιδείας με την αύξηση των ωρών από 20 σε 22 (π.χ. με μείωση των
θέσεων ΠΔ407, λιγότερες νέες προσλήψεις ΔΕΠ) είναι δυσανάλογα μικρό με την
αναμενόμενη μείωση των ερευνητικών εισροών της χώρας. Σημειωτέον
ότι ο κύριος όγκος των εισροών αυτών απορροφάται στην απασχόληση νέων
επιστημόνων (π.χ. υποψηφίων διδακτόρων) και όχι σε αμοιβές μελών ΔΕΠ. Επομένως
η πολιτική μείωσης του κόστους εργασίας στα ΑΕΙ είναι όχι μόνον ανερμάτιστη
αλλά και καταστροφική. Ι. Πήτας
|