ΘΕΜΑ: Διάλεξη: Δεν χρειαζόμασταν διάλογο - τότε είχαμε πρόσωπα. Συναισθήματα, εκφράσεις προσώπου και … δόντια στην αρχαία ελληνική τέχνη (17/5/2022, 19.00) ΑΠΟΣΤΟΛΕΑΣ: Γραμματεία Φιλολογίας ΠΚ <philology@xxxxxxxxxx> ΤΜΗΜΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΜΕΑΣ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΥΛΩΝΟΠΟΥΛΟΣ COLUMBIA UNIVERSITY Δεν χρειαζόμασταν διάλογο - τότε είχαμε πρόσωπα. Συναισθήματα, εκφράσεις προσώπου και … δόντια στην αρχαία ελληνική τέχνη ΤΡΙΤΗ 17 ΜΑΪΟΥ 2022, 19.00 ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ Γ΄ Δυό λόγια για το θέμα Υπάρχουν πάρα πολλές πτυχές της αρχαίας ελληνικής τέχνης που την καθιστούν μοναδική σε σύγκριση με τις καλλιτεχνικές εκφράσεις άλλων σημαντικών πολιτισμών της Μεσογείου. Η έμφαση στην απόδοση συναισθημάτων είναι όμως η πτυχή εκείνη που αν και δεν έχει μελετηθεί σε βάθος την μετατρέπει πραγματικά σε πρόδρομο της Δυτικής καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αγγειογράφοι και γλύπτες δεν ενδιαφέρονταν απλώς να απεικονίσουν αφηγηματικά τα έργα και τις πράξεις μυθικών ηρώων και θεών αλλά να τους εξανθρωπίσουν μέσα από καθαρώς οπτικά ψυχογραφήματα. Η εκδικητική έξαρση της Μήδειας, η οργή του Αχιλλέα, η ερωτική έξαψη του Δία ή η σεξουαλική ορμητικότητα ενός Σάτυρου διεγείρουν τη φαντασία αρχαίων Ελλήνων καλλιτεχνών και αποδίδονται αρχικά κατά κύριο λόγο μέσω χειρονομιών και αργότερα με τη βοήθεια εκφράσεων –συχνά υπερβολικών– του προσώπου. Στα πλαίσια αυτά έκπληξη αποτελεί η έντονη απροθυμία της καλλιτεχνικής έκφρασης να δημιουργήσει μορφές που εκθέτουν τα δόντια τους στο θεατή μέσα από ένα γέλιο που παραμορφώνει το πρόσωπο πέραν του εικαστικά και κοινωνικά αποδεκτού, γεγονός που διαφοροποιεί τόσο έντονα τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό από τον δικό μας. Η διάλεξη θα παρουσιάσει τους τρόπους με τους οποίους αρχαίοι Έλληνες καλλιτέχνες προσπάθησαν να αποδώσουν συναισθήματα και θα επιδιώξει να κατανοήσει την “αντιπάθεια” των εικαστικών απέναντι στο απροκάλυπτο γέλιο. Η διάλεξη διοργανώνεται στο πλαίσιο του ΑΕΦΦ 100, αλλά είναι ανοικτή στο κοινό. Διοργάνωση/επικοινωνία: Λουκία Αθανασάκη |